İran, Güneybatı Sibirya, Kafkasya, Kırım ve ülkemizde doğal olarak yetişir.
Avrupa’da 400 yıl önce kültüre alınmış ve birçok bölgesinde doğallaşmıştır.
Boyu 5-8 m, tepe tacı genişliği 4-6 m olan, dalları yukarı doğru yönelmiş, sık dallı, asimetrik tepe çatılı boylu çalı veya kısa boylu ağaçtır.
Sürgünleri tüysüz yeşildir.
Dalları gri kahverengi olup 2 cm uzunluğundadır ve dikenlerle kaplıdır. Yaşlı kabuklar siyah renklidir.
Yaprakları yazın yeşil, almaçlı dizilmiş eliptik veya yumurta biçiminde 5-7 cm uzunluğunda, zümrüt yeşil ile canlı yeşil renktedir.
Çiçekler beyaz renkli, çoğunlukla tek tek 2-2.5 cm genişliğindedir ve uzun saplara sahiptir. Çiçekler yapraklanmadan önce oluşur.
Bazen yapraklanma ve çiçeklenme, mart ayının sonunda ve nisan ayının başında aynı zamanda olabilir.
Meyveleri yuvarlak veya yumurta biçiminde, 2-3 cm çapında, sarı veya kırmızı, sulu ve tatlıdır.
Çok iyi gelişmiş bir kök sistemine sahiptir.
Ana kökler derine gider. Derine giden köklerden yan kökler oluşur.
Güneşli ve az gölgeli yerlerde yetişir.
Kanaatkâr bir türdür. Her tür toprak tipinde iyi gelişim gösterir fakat orta derecede kuru veya nemli, besin maddesi bakımından zengin, balçıklı toprakları tercih eder. Nötr veya alkali topraklarda da gelişimi gayet iyidir.
Kış donlarına karşı çok toleranslıdır.
Kent içi için çok uygundur.
Hem kuru hem de nemli şartlara tolerans gösterir.
Ayrıca rüzgâra karşıda dayanıklıdır.
Peyzaj düzenlemelerinde çok sık kullanılan 2 önemli kültivarı Kırmızı Yapraklı Erik olarak bilinmektedir. Prunus cerasifera ‘Pissardii’ Yaprakları kırmızı kahverengidir, daha sonra yavaş yavaş çok belirgin olmayan erguvani bir renk alır. Çiçekleri beyaz ile açık pembe arasında değişen bir renktedir. Meyveleri küre şeklinde, 3 cm çapında ve erguvani kırmızıdır.
Prunus cerasifera ‘Nigra’ Sürgünlerin kesiti kırmızıdır. Yaprakları, ‘Pissardii’nin yapraklarından daha büyüktür ve koyu siyahımsı kırmızı renktedir. Sonbaharda bu rengini korur, solmaz. Çiçekleri pembe renklidir.